ഇതു തന്നെ കവിത
------------------------------
അയാളോർത്തു :
ഒരു കവിത എഴുതിയാലോ?
പേനയും കടലാസും എടുത്തുവെച്ചു.
ആദ്യം പേരിടണോ?
ഓ! അതൊക്കെ പിന്നെയാവാം.
വൃത്തം വേണോ?
താളം വേണോ?
എന്തുണ്ടായിട്ടെന്താ,
വരികൾ വേണ്ടേ..
പദസഞ്ചി തിരഞ്ഞു.
അക്ഷരങ്ങൾ പെറുക്കിയെടുത്തു.
എത്ര അടുക്കിവെച്ചിട്ടും
എവിടെയും എത്തുന്നില്ല.
സാരമില്ല, ഇങ്ങനെയൊക്കെയല്ലേ,
ഇപ്പോഴത്തെ കവിതകൾ.
ആദ്യ ഈരടികളിൽ
ഇത്തിരി പ്രണയം,
പിന്നെ അല്പം നിരാശ,
കുറെ സാരകഥകളും.
മതി, ഇത് തന്നെ കവിത.
-------------------------------------
പദ്മനാഭൻ തിക്കോടി

നിൻ നയനങ്ങളിൽ
-----------------------------
നിന്റെയീ നയനങ്ങൾ
എന്തെല്ലാമൊളിപ്പിപ്പൂ
ചെമന്ന പ്രഭാതവും
ജ്വലിയ്ക്കും മദ്ധ്യാഹ്നവും
തുടുത്തൊരാ സന്ധ്യയും
ഇരുണ്ട രജനിയും
കഥകൾ ചൊല്ലീടുന്ന
ഋതുക്കൾ ആറെണ്ണവും
മലയും കൊടും കാടും
സാഗരധ്വനികളും
പുഴതൻ സംഗീതവും
വയലും കാക്കപ്പൂവും
കാണുന്നു ഞാനീ കണ്ണിൽ
ഇന്നലെകളും പിന്നെ
ഇന്നിന്റെ സംവാദവും
നാളെതൻ പ്രതീക്ഷയും എന്തെല്ലാമുണ്ടീ കണ്ണിൽ
കാണ്മതും കാണാത്തതും.

-- പദ്മനാഭൻ തിക്കോടി.